Таърих

Таърихи Чини қадим ба чор давра тақсим карда мешавад, ки ҳар кадоме аз ин давраҳо ба ҳукмронии сулолаи муайян алоқаманд аст. Давраи аввал -Шан (Ин)- аз асри 18 то милод то асри 12 то милод давом кард. Давраи дуюми- Чжоу- аз асри 12 то милод то соли 221 то милод давом ёфт. Давраи саюми-шоҳигарии Син- аз соли 221 то милод то соли 207 то милод. Давраи чорум- шоҳигарии Хан- аз соли 206 то милод то соли 220 милодӣ идома ёфт. Давраи чорум давраи гузаштан аз давлати ғуломдорӣ ба давлати феодалӣ аст. ДАВЛАТИ ШАН (ИН) ТАШКИЛЁБИИ ДАВЛАТИ ШАН (ИН) Мутобиқи ривоятҳои чинӣ, пайдоиши давлат дар сарзамини Чин ба истило гардидани қабилаи Ся аз ҷониби қабилаи Шан бо сарварии Шан Чэн Тан ташкил ёфт. Шан сулолаеро асос гузошт, ки давлати он низ номи Шанро гирифт. СОХТИ ҶАМЪИЯТӢ Ҷамъият ва давлати

Миёнаҳои солҳои 80-ум дар ҳайати ИҶШС 15 ҷумҳурии иттифоқӣ шомил буд: Арманистон, Озарбойҷон, Белоруссия, Гурҷистон, Қазоқистон, Қирғизистон, Латвия, Литва, Молдавия, Тоҷикистон, Туркманистон, Федератсияи Россия, Ўзбекистон, Украина ва Эстония. Дар ҳудуди Давлатии Шўравӣ бештар аз 270 млн. нафар одамон - намояндагони зиёда аз 150 миллату халқиятҳо зиндагӣ менамуданд. Дар давраҳои мавҷудияти Иттиҳоди Шўравӣ чунин ақида вуҷуд дошт, ки масъалаи миллӣ пурра ҳал карда шудааст. Ҷумҳуриҳои иттифоқӣ аз рўи нишондодҳои тараққиёти сиёсӣ, иҷтимоию иқтисодӣ ва фарҳангӣ дар як сатҳ қарор доштанд. Дар баробари ин, ҳалли яктарафаи масъалаи миллӣ зиддиятҳои зиёдро дар муносибати байни миллату халқиятҳо ба вуҷуд оварда буд. Дар шароити бозсозӣ ва ошкорбаёнӣ ин зиддиятҳо ба низоъҳои шадид табдил ёфтанд. Дар

Ягона сарчашмае, ки мавҷудияти ин деворро исбот мекунад, ин \"Таърихи Бухоро\" ном асари Наршахӣ ба ҳисоб меравад, ки ғайр аз он, ин девор аз тарафи Абул Аббос ал- Фадла бинни Сулаймон ал- Тӯсӣ солҳои 830-и мелодӣ сохта шуданаш чизе гуфта нашудааст. Онро инчунин Канди Тарак ҳам меномиданд. Кампир- деворҳо дар атрофи шаҳрҳо, қалъаҳои воҳаҳои Бухоро, Суғд, Истаравшан сохта шуда аз истилои арабҳо, ҳуҷуми босмачиҳои бодияшинишин сабддро ҳимоя мекард. Кампир- деворҳо муайянкунандаи сарҳадҳо ва заминҳои Бухоро, Суғд, Истаравшан, Тошкент буданд. (далее…)

Ё кӯтоҳ бо забони мардуми Хоҷа такровут меноманд, ки дар нишебии хушманзараи қаторқӯҳҳои Сиёҳкӯҳи деҳаи Маданияти ҷамоати ба номи Эргаш Шарипов ҷойгир аст. Ёдгории таърихии асри X- XI буда, ба ёдгории категорияи маҳаллӣ дохил мешавад, аз ҷониби мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳр ба рӯйхат гирифта шудааст, солҳои 1988, 1997 бо қарори комиҷроияи шаҳр ва ҳукумати шаҳр аз ҳисоби хоҷагиҳои ҷамоавии ба номи М. Назаров, \"Тоҷикистон\", аҳолии деҳаи Кӯшкак, Маданият, шахсони саховатманд ва аз ҳисоби даромади хоҷагии мазор таъмир карда шуда, сохтмони масҷид ба итмом расонида шудааст. (далее…)

Дар рӯ ба рӯи масҷиди Эшонбобо деҳаи Шӯрқӯрғон мазори Эшонбобо ё худ мазори Дахма (корхона) вуҷуд дорад. Маънои калимаи Дахма вахм буда, дар назди мазор мавҷуд будани қабристон ё дар замини вахм ҷойгиршавиии мазорро маънидод менамояд. (далее…)

Девори ду тарафи айвон дар дорад, ки аз ҷониби он сӯи меҳроб мегузаранд, Шифти масҷид вассакорӣ буда, сутунҳои бино кандакорӣ шуда ба зери ҳар яки онҳо аз тахтаҳои ғафс барои аз обҳои зеризаминӣ нигоҳ доштан тагсинҷҳо гузошта шудааст. Шифти айвонро 10 сутуни кандакорикардашуда бо усули мадохили аз кӯзагӣ нигоҳ медоранд. Деворҳои қисми ҷануб ва ғарби айвон намояи гаҷин ҳошия доранд. Намояҳо бо нақшҳои барҷаста зиннат ёфтаанд, дохили намояҳо бо гулдонҳои дастагул дошта нақшбандӣ карда шудааст. Меҳроби 5 қирраи айвон, нимкурраи мукарсанӣ буда, қирраҳояш услуби гаҷкории нақши морпеч оро ёфтаанд. (далее…)

Ёдгории меъмории асри XIX буда, даромадгоҳи масҷид аз тарафи шарқ, пешайвони он 4 сутун дорад, сутунҳояш кӯзашакл кандакорӣ карда шудаанд. Дохили он аз 2 қисм ва айвонҳо иборат буда, он аз намозгоҳи зимистона ва баҳорона иборат аст. Ин масҷидро масҷиди Собирпонсад ҳам меноманд (бобои модарии шоир Алӣ Бобоҷон). Дар паҳлӯи масҷид оромгоҳ ҷой гирифтааст. Аз ёдгориҳои қадима ин ҷо дарахти савр боқӣ мондааст, ки ғафсии он 8,9 метрро ташкил медиҳад, шояд аз ин сабаб ҳам одамон онро масҷиди таги савр номгузорӣ кардаанд. Ба ёдгории таърихии маҳаллӣ мансуб аст. Дарвозаи масҷиди таги Саврро соли 1989 наҷҷорҳои моҳири шаҳр Абдуваҳҳоб Шодмонов ва Баҳодурхон Обидович қаландархонагӣ сохта, кандакорӣ карданд. (далее…)

Ёдгории меъмории ибтидои асри XX, соли 1912- 1914 сохта шудааст. Манора ҷои даъват ба намозгоҳ ва вазифаи дидбонии шаҳрро адо мекард. Ин манора аз ҳисоби маблағи Норчабой сохта шудааст. Пеш аз сохтани манора пойдевори онро 7- 8 метр ҳамвор намуда, зери он якчанд дарахти арча ва тутро бо ҳам васл карда, қабати онро бо регу оҳак шибба кардаанд. Манора аз хишти пухта сохта шудааст, он аз 6 сексия иборат буда, 82 зина дорад, баландиаш 26 метр аст. (далее…)

Ёдгории меъмории асрҳои XVII- XVIII буда, дар тарафи ғарбии шаҳр сохта шудааст, ҳавлиаш бо девори начандон баланд иҳота карда шудааст. Мақбара мураббаъшакл (5,50 метр Х 5,50 метр) буда, дар девори тарафи ғарбиаш сағона мавҷуд аст. Гумбази куррашакл дар болои деворҳо бурчакболорҳои чӯбии зери гузбазӣ ҷойгир шудааст. Ин бурчакҳо дар санъати меъмории водии Фарғона маълум буда, барои иншооти асрҳои XVII- XVIII хос мебошанд. Таҳкурсии мақбара сангин буда, бо чӯб камарбандӣ карда шудааст, ки барои аз зилзила эмин доштани мақбара хизмат мекунад. (далее…)

Ёдгории меъмории охири асри XVI ва аввали асри XVII дар мавзеи Ҷӯйи Лабиҷар ном маҳалла соли 1656- 1660 (мелодӣ) бо ташаббуси ҳокими он замон Мирраҷаб Додхоҳ аз хишти пухта сохта шудааст. Бино ба вақфномае, ки соли 1883 навишта шудааст, ин мадраса ба домулло Олим ном марди хирадманде тааллуқ дошт. (далее…)